Sterappel
Een rond 1830 in Nederland(Maastricht) of België(Sint Truiden) ontdekt appelras. Een vroeger zeer geroemde appel, maar nu amper nog voorkomend.
De boom groeit matig snel en is vrij steil opgaand met betrekkelijk kale takken. Door goed snoeien kan het een mooie boom geven en voor een voldoende grote vruchtmaat zorgen.
Het is een late bloeier wat gunstig is in verband met mogelijke nachtvorst.
Het eigen stuifmeel is goed maar het heeft ook graag vreemd stuifmeel.
Het is een matig productieve appelsoort die naar mate de boom ouder wordt wel wat betere productie geeft. De appel staat bekend om zijn flets rode tot rode kleur en de rode ster in het klokhuis. Om die rode kleur te verkrijgen moeten de appels wel enige tijd in het licht liggen, waarbij het regelmatig omdraaien van de vruchten een vereiste is.
Kenmerkend zijn de duidelijk aanwezige lenticel stippen op de schil.
De appel kan eind september, begin oktober geplukt worden en is dan begin tot half november eet rijp.
Smaak is licht zuur. De sterappel kan redelijk goed bewaard worden.
Door enkele nadelige eigenschappen van het ras is de Sterappel nagenoeg verdwenen.